STRATEGIA ROZWOJU WOJEWÓDZTWA KUJAWSKO-POMORSKIEGO DO 2030 ROKU – STRATEGIA PRZYSPIESZENIA 2030+

Zarząd Województwa Kujawsko-Pomorskiego przyjął założenia Strategii rozwoju do 2030 roku, dokumentu programowego, który będzie m.in. podstawą do opracowania regionalnego programu operacyjnego województwa w perspektywie 2021-2027. Konsultacje dokumentu będą trwały do 2 czerwca br.

Organizator konsultacji: Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego

Do końca konsultacji pozostało:

wybierz stronę dokumentu:

102

112

Komentarze (2)

użytkownik	komentarz
Jan M. Grabowski	Nr strony: 4 i dalsze Treść uwagi/propozycja zmiany: Rozszerzenie definicji rozwoju społecznego o element „aktywności obywatelskiej” (i konsekwentne rozszerzenie opisów sytuacji zastanej o element „aktywności obywatelskiej”) Uzasadnienie uwagi: Wskazana w „Założeniach…” w części „Idea przyspieszenia rozwoju województwa kujawsko-pomorskiego” definicja „rozwoju społecznego” wydaje się niewystarczająca wobec wyzwań, ale i deficytów wskazanych w uzasadnieniu do działań w obszarze rozwoju społecznego („Społeczeństwo”). Definicja ta skupia się w praktyce wyłącznie na aspekcie funkcjonowania w wymiarze ekonomicznych/materialnym, a co najdalej w wymiarze kondycji fizycznej („rozwój społeczny – którego celem będzie wyposażenie społeczeństwa w wiedzę, umiejętności oraz postawy sprzyjające długiemu życiu w zdrowiu i dobrej sytuacji materialnej, a jednocześnie stymulujące rozwój nowoczesnej, efektywnej gospodarki”). Jednocześnie „Założenia…” wskazują główne wyzwanie dla województwa w brzmieniu: „Decydującym zagadnieniem strategii przyspieszenia rozwoju województwa jest konieczność przezwyciężenia problemu wciąż zbyt niskiego poziomu rozwoju społecznego.” Opisane w „Założeniach…” w części „Idea przyspieszenia rozwoju województwa kujawsko-pomorskiego” deficyty odnoszące się do rozwoju społecznego wskazują na konieczność zmiany w kształceniu dzieci i młodzieży, jak i stworzenie możliwości rozwoju zawodowego. W tym kontekście zdecydowanie „ginie” w definicji i powiązanych z nią opisach rozwoju społecznego kwestia odnosząca się do aktywności obywatelskiej, rozumianej jako zaangażowanie obywateli w sprawy publiczne, w tym przede wszystkim partycypację publiczną – od udziału w wyborach przez skłonność do podpisywania petycji po pracę na rzecz organizacji społecznych. Nie bez znaczenia jest tu angażowanie się w aktywność organizacji społecznych, które z kolei – co ważne dla wspólnoty regionalnej – podejmować winny działania z zakresu edukacji obywatelskiej, patriotycznej i wspólnotowej, dbałości o poziom mediów i debaty publicznej, kontroli i monitoringu władzy oraz szeroko pojmowana kwestii rodziny i demografii (por. Raport "Aktywność obywatelska w Polsce. Co możemy zrobić?”, Instytut Sobieskiego, Warszawa 2015). Zainteresowanie sytuacją, losami i powodzeniem regionu rozumianego jako wspólnota wydaje się być wyjściowe zarówno dla wzbudzania wyższych aspiracji, ale też dla funkcjonowania zawodowego i społecznego.
Anna Napiórkowska	Nr strony: 4 Treść uwagi/propozycja zmiany: Należy wziąć również pod uwagę, że w wyniku pandemii bardzo ucierpi sfera pozarządowa, a mianowicie - organizacje społeczne, a przede wszystkim ich warstwa osobowa - wolontarystyczna. Wskutek długotrwałej izolacji część społeczeństwa zatraciła poczucie wspólnoty, obywatelskości co wpłynie niewątpliwie na obniżenie poziomu angażowania się w życie społeczne. Trudno będzie zatem organizacjom, które działały do tej pory odbudować swoje struktury przede wszystkim w warstwie osobowej, a jeszcze trudniej będzie odbudować relacje społeczne, które niezbędne są do współpracy ze środowiskiem. Nadmienić trzeba, że sektor pozarządowy pełnił do tej pory nie tylko funkcje kulturalne, sportowe czy naukowe ale w znacznej mierze i co warto w tym czasie zauważyć funkcje socjalne, opiekuńcze, terapeutyczne dla znacznej części społeczeństwa. Uzasadnienie uwagi: Warto zauważyć w strukturze społecznej funkcjonowanie trzeciego sektora. Warto wskazać na aktywność społeczną poza wymiarem pracy zarobkowej.

Komentarze ogólne (1) pokaż

użytkownik

komentarz

Joanna Kamińska

1. UWAGA: W założeniach do strategii należy w większym stopniu zaakcentować rolę sektora organizacji pozarządowych w rozwoju województwa. Należy także unikać „spychania” organizacji w wybrane obszary działania. Sektor organizacji pozarządowych jest bardzo różnorodny i działa nie tylko w takich obszarach jak animacja dzieci i młodzieży czy usługi z obszaru pomocy społecznej, lecz także turystyka, rekreacja, sport, kultura, sztuka, ekologia, rynek pracy, prawa człowieka, prawo i jego ochrona, sprawy zawodowe, branżowe i w wielu innych obszarach
Tymczasem w założeniach do strategii sektor pozarządowy jest wymieniony na s. 13, 15, 59, 64 – przy czym zazwyczaj wskazywany jest w kontekście działalności związanej z usługami opiekuńczymi oraz aktywizacją dzieci i młodzieży oraz realizacji zadań publicznych zlecanych przez samorząd.
W zbyt małym stopniu założenia akcentują, że organizacje to nie tylko potencjalny realizator zadań, ale także partner dla samorządu do ustalania kierunków publicznej interwencji.
UZASADNIENIE: W zrealizowanym w 2019 r. na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego „Badaniu kondycji trzeciego sektora i sytuacji wolontariatu w województwie kujawsko-pomorskim” jako jeden z ważnych problemów sektora organizacji pozarządowych wskazano dominującą relację asymetryczną na linii NGO-JST, w której to organizacje zabiegają o kontakty z władzami lokalnymi, a strona samorządowa jest głównie zleceniodawcą, a pozarządowa – zleceniobiorcą zadań publicznych.
By przełamać ten paternalistyczny model, władze lokalne powinny zacząć postrzegać NGO jako podmioty zdolne na równi z samorządem identyfikować potrzeby społeczne, uczestniczyć w poszukiwaniu rozwiązań, podejmować strategiczne z punktu widzenia lokalnych społeczności decyzje i dopiero na końcu tych procesów – realizować przekazane zadania (patrz s. 67-69 raportu z badań, rozdział „Współpraca z samorządem”).
Warto takie spojrzenie na trzeci sektor – jako partnera dla samorządu, a nie tylko realizatora zlecanych przez samorząd zadań – wprowadzić do strategii, by stymulować proces pozytywnej zmiany w tym zakresie.

2. UWAGA:
W założeniach do strategii należy więcej miejsca poświęcić działaniom mającym na celu wzmocnienie sektora pozarządowego – by w pełni wykorzystywać potencjał organizacji w procesie przyspieszania rozwoju województwa kujawsko-pomorskiego.
Obszarem, gdzie ww. kwestie mogłyby zostać opisane, jest Cel główny: Zdrowe, aktywne i zamożne społeczeństwo. Cel operacyjny „Aktywność i włączenie społeczne” proponujemy rozdzielić na dwa odrębne cele „Aktywność społeczna” i „Włączenie społeczne”. Oba te obszary są bardzo szerokie i nie zawsze się pokrywają – dlatego warto je wyodrębnić. Kwestie związane ze wzmocnieniem sektora pozarządowego można ująć w celu operacyjnym „Aktywność społeczna”.

UZASADNIENIE: Organizacje pozarządowe – podmioty zakładane przez samoorganizujących się mieszkańców województwa – to ważny partner samorządu dla stymulowania rozwoju województwa. Jednocześnie sektor organizacji pozarządowych zmaga się z wieloma problemami zidentyfikowanymi m.in. w ramach „Badania kondycji trzeciego sektora i sytuacji wolontariatu w województwie kujawsko-pomorskim” z 2019 r. Wskazywane przez organizacje pozarządowe problemy dotyczą obszarów finansowania organizacji; deficytów lokalowych i sprzętowych; formalności związanych z prowadzeniem organizacji; zasobów ludzkich; świadomości społecznej (patrz s. 64-67).
Badanie kondycji trzeciego sektora z 2019 r. pokazuje, że lokalny potencjał i obecność organizacji pozarządowych na terenie poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego jest wykorzystywana w niewystarczającym zakresie (patrz s. 64-65).
Aby NGO mogły się rozwijać, działać w dłuższej perspektywie czasowej i w bardziej stabilnej formie, kluczowym czynnikiem jest współpraca i pomoc ze strony samorządu, dotycząca takich obszarów jak:
• udostępnianie organizacji infrastruktury do zagospodarowania np. lokalu, terenu, budynku;
• podpisywanie z organizacjami umowy o wspieraniu lub powierzeniu zadania publicznego na czas dłuższy niż kilka miesięcy;
• uruchomienie polityki gminnej/powiatowej/wojewódzkiej w konkretnym obszarze, wypracowanej wcześniej w ramach sektorowego zespołu, w którego skład zaproszono również organizacje zajmujące się określonym problemem.
Rekomendowane jest także:
• wspieranie procesu integrowania się trzeciego sektora na różnych płaszczyznach, zachęcenie organizacji do różnych form partycypacji poprzez tworzenie przestrzeni współpracy, np. w ramach COP-ów;
• zapewnianie wsparcia merytorycznego, edukowanie liderów m.in. w kwestiach związanych z ekonomizacją działań organizacji, prowadzeniem księgowości w NGO;
• stworzenie grantów na rozwój organizacji „starszych” działających powyżej 2-3 lat, umożliwiających zakup sprzętu i rozwój kadr (podobne instrumenty dostępne są na poziomie centralnym), profesjonalizację działań, tak aby ułatwić NGO przejście na kolejny etap rozwoju;
• tworzenie centrów wolontariatu, które koordynowałyby działania w obszarze rozwoju wolontariatu na terenie danej gminy i kierowałyby do organizacji szukającej wolontariuszy osoby zainteresowane współpracą w tym charakterze;
• animowanie powstawania lokalnych sieci i porozumień oraz Rad Działalności Pożytku Publicznego od poziomu gminy aż po poziom województwa.
Proponujemy, aby w założeniach do strategii zostały uwzględnione ww. kwestie dotyczące problemów NGO oraz działań mających na celu wzmocnienie trzeciego sektora. Mocne, stabilnie działające NGO mogą w znaczącym stopniu wpłynąć na proces przyspieszenia rozwoju województwa.